Het mondkapjesgebed, bid jij het al? Het is Elvis-dominee Fred Omvlee waarbij ik het als eerste zag: een bijzonder coronagebed, afkomstig van een Canadese voorganger. Maar het is niet van hem. Het origineel komt van Richard Bott van de United Church of Canada en werd op 24 juli 2020 voor het eerst online geplaatst en ging viraal.
A prayer as I put on my mask:
Creator,
as I prepare to go into the world,
help me to see the sacrament
in the wearing of this cloth –
let it be “an outward sign
of an inward grace” –
a tangible and visible way of living
love for my neighbours,
as I love myself.
Christ,
since my lips will be covered,
uncover my heart,
that people would see my smile
in the crinkles around my eyes.
Since my voice may be muffled,
help me to speak clearly,
not only with my words,
but with my actions.
Holy Spirit,
As the elastic touches my ears,
remind me to listen carefully –
and full of care –
to all those I meet.
May this simple piece of cloth be
shield and banner,
and each breath that it holds,
be filled with your love.
In your Name and
in that love,
I pray.
May it be so.
May it be so.
Richard Bott schrijft erbij: All of the prayers I post here can be shared under a Creative Commons – Attribution/Non-Commercial license.
In september werd er een YouTube-filmpje van gemaakt door Gilmore Park United Church:
Nadien namen meer en meer mensen en organisaties het gebed over, waaronder de, zeg maar, internationale Raad van Kerken.
Coen Wessel zag het ook voorbij komen, via Fred Omvlee en schreef op donderdag 8 oktober 2020 op Facebook:
Ik maakte een vertaling van het ‘mondkapjesgebed’ dat Fred Omvlee hier gisteren postte. Ik weet niet of ik dit gebed echt zelf zou bidden, ik zie het vooral als een soort theologisch statement. Het laat een hele positieve houding tegenover het mondkapje zien. Het verbindt het niet met beperkingen maar met liefde en zorg. Het gebed is ook een onderdeel van een theologie die probeert om geloof hecht te integreren in dagelijks leven en dagelijkse gebaren. Het is natuurlijk een vrolijke provocatie van Richard Bott, de auteur van het gebed, om het mondkapje een sacrament te noemen en als zodanig heb ik het laten staan, ook in die wat dogmatische bewoordingen. Theologisch lijkt het me juister om het onder de sacramentalia te rangschikken, dat zijn de zaken die weliswaar geen sacrament zijn maar wel naar God leiden. Tot slot heb ik een verkorte versie toegevoegd die naar mijn idee wel goed te bidden is.
Een gebed bij het opdoen van mijn mondkapje
Schepper God,
nu ik mij gereed maak om de wereld in te gaan
help me om het dragen van dit mondkapje te zien als een sacrament.
Laat het een ‘uiterlijk teken van innerlijke genade’ zijn,
een tastbare en zichtbare levenswijze
om mijn naasten lief te hebben als mijzelf.
Christus, de Zoon,
nu mijn lippen bedekt worden,
leg mijn hart zo open
dat mensen me kunnen zien lachen
in de rimpels bij mijn ogen.
Nu mijn stem gedempt wordt,
help me helder te spreken,
niet alleen met mijn woorden
maar met mijn daden.
Heilige Geest,
nu het elastiek mijn oren raakt,
herinner me zorgvuldig te luisteren
en vol zorg te zijn voor ieder die ik ontmoet.
Laat dit eenvoudige mondkapje
schild en banier zijn,
en laat iedere adem die het bevat
gevuld zijn met uw liefde.
In uw drieenige naam en in die liefde bid ik.
Amen. Amen.
Verkorte versie:
Barmhartige God,
nu mijn lippen bedekt worden
leg mijn hart open.
Nu mijn stem gedempt wordt,
help me helder te spreken
in woord en daad.
Laat mijn adem gevuld zijn met uw liefde.
In de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest. Amen.
Eerdere vertaling
Coen Wessel is niet de enige die gegrepen werd door dit gebed. Eerder vertaalde CoolBlue-medewerker en tolk/vertaler Jordi Noort het gebed als volgt:
Schepper God,
Ik sta op het punt de wereld in te stappen.
Help mij te zien hoe ik mijn medemens dien
in het dragen van deze stof.
Laat het een zichtbaar teken zijn
van een onzichtbare genade
Een waarneembare manier van leven,
van liefde voor mijn naaste
zoals ik mijzelf liefheb.
Jezus, de Zoon,
Mijn lippen zijn bedekt,
maar ik vraag U mijn hart te ontsluieren
zodat men mijn glimlach
rond mijn ogen ziet.
Al klinkt mijn stem dof,
help mij om helder te spreken –
niet alleen met woorden,
maar met mijn daden.
Heilige Geest,
Help mij aandachtig te luisteren
naar een ieder om mij heen
nu het elastiek mijn oren omspant.
Moge dit simpele stukje stof
een schild en een banier zijn
en moge elke ademteug die ik uitblaas
een teken van Uw Liefde zien.
In uw Drieënige Naam,
en in die Liefde bid ik
Amen, Amen.
Dat zag ik dan weer via Richard Bott. En als je dan ga doorzoeken dan zie je al eerder dergelijke gebeden. Zoals deze op 26 mei gepost op https://www.agoodandjoyfulthing.org/extras/2020/5/26/a-prayer-for-putting-on-a-mask
In coronatijd leer je bidden, ook bij het opdoen van een mondkapje. In vele woorden en talen.
(Uitgelichte afbeelding van Ben Kerckx via Pixabay)