Particles of God is de spirituele titel van de dansvoorstelling van de Vlaamse choreografe Isabelle Beernaert. Het is de derde dansvoorstelling die ik van haar heb gezien, samen met mijn vaste ‘dansvoorstellingenmaatje’ Rosalie. Het is ons jaarlijkse uitje zeggen we altijd. Particles of God is mysterieus, metafysisch, weldadig en verbindend.
Sluit je ogen
Als iedereen de zaal betreedt op zoek naar zijn of haar stoelnummer is op het voordoek een lange, Engelstalige tekst geprojecteerd. De tekst is naar binnen gericht op verbinding. Mindful. Woorden als ‘connection’, ‘lovely’, ‘ember’ komen naar je toe. De kernboodschap: Kijk niet naar de buitenkant. The real work is de verbinding in jezelf.
Daarom wordt het publiek aan de prille begin van de voorstelling gevraagd: Close your eyes. Je krijgt de ruimte die innerlijke zelf te laten openbaren. Voor sommigen is dat erg moeilijk en een enkeling begint te praten: nog te druk bezig met de buitenkant.
Een meditatief begin, waarbij de muziek je helpt tot inkeer te komen. Op het podium verschijnt een mysterieuze gedaante, in het zwart gekleed. Het is violist Peter Bogaert die live de dansers begeleidt en in gesprek gaat met de muziek van de voorstelling. De zwarte figuur lijkt de dansers in een schimmenrijk tot leven te wekken, nog steeds achter het voordoek. Bogaert speelt een essentiële rol in de voorstelling.
De levensreis begint
Het is een nieuw universum. Een externe wereld die je innerlijk niet onberoerd laat en waarin verschillende natuurelementen over elkaar heen buitelen. Sjirpende cicaden verwarmen het toneel. Wind, storm en onweer laten de dansers als herfstblaadjes over het podium waaien, sneller en sneller. Je ruikt de aarde. Een feniks die herrijst. Korreltjes vuur als de hoofden van de dansers een bundel toneellicht passeren. De zee met de dansers als de getijden, die opkomen en weer terugvloeien.
Meditatie. Leidraad. Verdriet. Gebroken as. Stralen. Opvattingen.
Het kan in je leven gebeuren. Het is te zien in het universum van Beernaert. Zien? Nee, je voelt het in je hart. De deeltjes van goddelijke oorsprong springen over van de dansers naar de kijker.
Hoe donker ook soms, de feniks herrijst. Hoe plotsklap ziekte of dood in je leven springt, blijf positief. Dat is de boodschap die Isabelle Beernaert haar publiek voorhoudt. De choreografe kan er zelf over meepraten, toen bij haar in januari 2023 borstkanker werd geconstateerd. In de dubbelgelaagde Particles of God vertelt zij ook dat verhaal, impliciet. Haar ziekte is een levensles, een kans om verder te komen en te groeien naar een dieper contact met je innerlijk. Ze haalt daarbij kracht bij Neale Donald Walsch, schrijver van spirituele boeken zoals Gesprekken met God.
Stills uit de trailer
Gelaagde voorstelling
Die gelaagdheid van Particles of God uit zich als eerste in de creatieve op intense schoonheid berustende dans en choreografie. Het sobere podium geeft ruimte tot reflectie en ruimte aan de dans en bescheiden, maar o zo effectieve belichting.
De muziek is ook een thematische laag. Ik noemde al de dialoog tussen de ‘live’-violist en de muziek. Ook de natuurgeluiden en de diepgaande soundscapes voegen betekenis toe aan de voorstelling.
Natuurgeluiden zijn goddelijk deeltjes.
Muziek is een goddelijk deeltje.
Daar sluiten Max Richter, de Stabat Mater van Pergolesi, Philip Glass of het prachtige en atmosferische ‘A Song for Europa’ van Jóhan Jóhansson naadloos bij aan.
Op Spotify staat een playlist met muziek uit de voorstelling
Van belang is ook ´Sit around the fire´ van ambient-goeroe Jon Hopkins de zin: The real world is your inner connection. De volledige liedtekst – met een improvisatie van de stem van de overleden midulness pionier Ram Dass – zie in deze video:
Veelzijdigheid
Verbondenheid als thema van de voorstelling is terug te zien in de combinatie van de veelzijdigheid in de stijlen van de choreografie. Modern vloerwerk, klassiek ballet, hier en daar een vleugje yoga. Solo, duetten, groepswerk: het komt alle voorbij, met als apotheose deze fragmenten:
Licht aan. Solodanser op het podium.
Licht uit.
Licht aan. Scène met groepswerk.
Licht uit.
Licht aan. Duetscène.
Een deeltjesversneller optima forma.
De samensmelting van de dans, de wondermooie kostuums als belangrijk decorstuk, de sferische muziek, de ingetogen belichting en het spaarzame gebruik van geprojecteerde teksten… Particles of God is een weldadige reis door je leven die je diep raakt.
En als op het eind een tableau vivant uit de kast wordt getrokken, weet je het. Je bent getuige geweest van vijf kwartier zeer veerkrachtige en wonderschone kunst van een heel hoog niveau.
(Wil je het zelf ervaren, moet je heel snel zijn. De komende weken zijn de laatste twee voorstellingen, op 2 maart in Zeist en op 8 maart in Eindhoven)
Isabelle Beernaert. Particles of God. Gezien in: Theater aan de Schie, Schiedam, 24 februari 2024.
Wauwww beeldend geschreven…. Ik was er nu ook ‘bij’
🙂
Geweldig geschreven Eric, chapeau!
Over de jaren heen verscheidene voorstellingen van Isabelle mogen bijwonen en die grijpen je altijd bij de keel en in het hart.
Mijn boodschap voor nieuwkomers is dan ook… Ga deze Dame zien!
Dank voor je compliment Irna!