Van te voren kon je er gif op innemen dat het mooie krantenkoppen zou geven: Twitter en gij zult in de hemel komen. Het nieuws over twitteraflaten die worden gegeven als je de Wereldjongerendagen niet zelf kunt bijwonen, wordt door velen verkeerd begrepen. Dus helaas:

  • Je krijgt geen volle aflaat als je de paus op Twitter ga volgen
  • Je krijgt geen aflaat als je de hashtag #wjd gebruikt
  • Je tijdelijke straffen worden ook niet vergeven als je de paus retweet

Een aflaat is volgens het Geel-Witte Boekje de traditionele katholieke term voor de kwijtschelding van tijdelijke straffen voor zonden. Zonden zijn die daden en handelingen die je deed tegen de liefde van God in. De speciale genade van de aflaat kan worden verkregen door het volbrengen van bepaalde handelingen zoals pelgrimage, het bezoeken van kerken en het zeggen van gebeden.

Op 9 juli kwam het bericht naar buiten dat de traditionele aflaat – net als bij voorgaande edities – ook voor deze Wereldjongerendagen geldt. Het Vaticaan berichtte:

“De gelovigen die op grond van een legitieme verhindering niet kunnen deelnemen aan de hiervoor genoemde vieringen kunnen de volle aflaat onder de gebruikelijke spirituele, sacramentele en gebedsvoorwaarden verkrijgen (….) volgens dezelfde rituelen en spirituele oefeningen als ze zich voordoen via radio of televisie of, met de nodige toewijding, via de nieuwe middelen van sociale communicatie.”

Al snel werd dit in de media snackable gemaakt naar de ‘twitteraflaten’. De werking van aflaten via radio en tv kenden we al. Voor wie het Vaticaan  nadrukkelijker volgt, is het logisch dat sociale media daaraan zijn toegevoegd. Niets nieuws. Je kunt het zien als een uitnodiging om toch aanwezig te zijn bij de WJD, ook als je te weinig geld hebt om naar Brazilië te reizen, ziek bent, of anderszins verhinderd. En niets doms ook.

De Jezuïet James Martin wond zich behoorlijk op over de berichtgeving over de aflaten. Hij schreef op CNN een voorbeeld hoe nieuwe media fysieke en spirituele afstanden kunnen overbruggen en mensen helpen.

Hij blogde: “Bij een vriend van mij is onlangs een ernstige vorm van kanker gediagnosticeerd. Nadat ik haar vertelde dat ik voor haar zou bidden, heb ik gezegd dat het heiligdom van Lourdes een 24-uurs webcam in de beroemde grot heeft. Katholieken geloven dat de Maagd Maria in Lourdes verscheen in 1858. Ze mailde me een paar dagen later. Een virtueel bezoek aan de grot had haar geholpen om te bidden. Het bracht haar een groot gevoel van vrede. Dit is het soort van ‘gepaste devotie’ dat het Vaticaan in gedachten heeft, ondanks wat de krantenkoppen schrijven.”